Bizim aile

   Babam bizimle yaşıyor.  Annemi kaybettikten bir süre sonra başladı bizle yaşamaya. Baktım geçen gün  televizyonda bu filmi izliyor. Adı "Bizim aile " değil miydi bunun?  Evet öyle olması lazım. Neyse bunu izlerken kıkırdadığını farkedince 80 lik tatlişimin...  "Babacık halen bunları mı izliyosun yaaa! :))  diyemeden yapamadım. Deyiverdim çıktı gitti ağzımdan yani. Gidip yanağından bi öpücük aldım. "Annen çok severdi" dedi.  O an yalnız bırakmak istemedim.  Yanına iliştim,  izlemeye başladım ben de. Sizi temin ederim sadece 5 saniye geçmişti ki...  Hüngür hüngür ağlamaya başlamışım.  Yanımda ukelaa bi genç olsaydı da şöyle deseydi : Bilgecik halen bunlara mı ağlıyon sen yeaa? :))  
Babam gibi sabırlı olabilemezdim herhalde ;)  

   Demek ki neymiş: Büyüklerimizin tercihlerini çok da kurcalamıcakmışız.  Ve de büyük büyük konuşmucakmışız. Az konuşup ciks olcakmışız. 
   Yorguuun bi gün sonu yine dilimizi katlederek  yazdıklarımı okuduğunuz için sağolunuz canlar. Akşama bi kamyon misafirim geliyor. Orta düzey bi Türk hatunu performansı sergilersem ne güzel olur. Hadi inşaallah :)  Az enerji toplayayım diye uzanınca blogcuğumu da ihmal etmeyeyim dedim ;) O gün çektiğim bu fotoyu paylaşıvereyim dedim :)  
Sevgiler selamlar herkeslere ;)