Bugün okuduğum bir makalede şuna benzer bir şey yazıyordu: " Ruhunu terbiye ile meşgul olmuş bir kimsenin yaşlılığı şeb-i arusa yaklaşmış olmanın tatlı heyecanıyla dolar. "
İşte bütün derdim bu. Bu yazmalar, bu bloglar, bu avcılık serüveni... Hepsi ruhun terbiyesi hadisesinden birer parça işte.
Bıkmadan usanmadan, son nefese kadar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Düşüncelerini yazabilirsin...