Hafta sonu eşim kişisiyle dışarıya çıktığımızda bi ara kumaş dükkanlarından birine girdim. Ben ilgilendiğim kumaşa bakınırken önümde üç kadın hem kumaşlara dokunup hem sohbet ediyorlardı.Biri genç ikisi daha yaşlıcaydı. Aralarındaki en genç olan, daha yaşlı olanlardan birine dedi ki : "Ay yanındaki arkadaşın ..... abla da ne kadar eli sıkı. Deminden beri dokunuyor kumaşlara ama bi tanesini bile alamadı. Hep de gidip gidip en ucuzlara dokunuyo valla. " Yani yaşlı olanlardan birine diğerini çekiştiriyordu bu genç hanım. Cimrilikle itham edilen teyze gülümsedi. Çok kibar bir dille şöyle dedi : "Hanım kızım, ben dikişten pek anlamıyorum. Kumaşları ziyan ederim diye korkuyorum." Genç hanımın bu yersiz ithamına karşı sabredip, saldırgan bir dil kullanmamayı tercih etmişti.
Gezinmeye devam ediyoruz. Ne ben aradığım kumaşı bulabiliyorum ne onlar... Ama ben nereye bakıyorsam yanımda onlar ve muhabbetlerine mecburen kulak misafiriyim. Sonra dayanamadı genç olan. Tekrar bir çıkış yaptı : "Bak bak yine en ucuzlarına bakıyor. Ah teyze ah ! " Çiğ çiğ güldü ardından.Üstelik sesi o kadar yükseldi ki tüm mağaza onları dinlemek zorunda sanki. Cimrilikle itham edilen teyze yine nazikçe ve kısık sesle bir şeyler söylemekle yetindi. O an benim de içime, öfkeyle genç olana parlayıp sesini alçaltmasını söylemek hissiyatı geldi mi ? E geldi. Ama mağdur teyzeyi rol model aldım. Oradan nazikçe tam da uzaklaşıyordum ki... Dayanamadı diğeri. "Kızım sen bana baksana bana! Sen ona cimri diyorsun ama o öyle biri değil. Şu kulağımdaki altın küpeleri görüyor musun? (Kocaman altın küpelerine gitti eli) Bana bu küpeleri bu arkadaşım hediye etti. Sırf hatıra kalsın diye hem de.Hiç bir şey göründüğü gibi değildir." Bir sessizlik...Allı morlu oldu genç olanın yüzü. Sustu. Nihayet susabilmişti.
Aradığım kumaşı bulamadığım için elim boş çıkıyordum dükkandan. Ama kalbim bi dolu dersle yüklenmişti. Hunharca savunmalar yerine nazikçe cevaplar verebilme becerisi, tüm göstergelere rağmen önyargısız kalabilme erdemi, lafını bilmezlerle yola çıkmanın meşakkati,gereksiz konuşmaların insanı düşürdüğü durumlar. Hepsi de ayrı ayrı ders başlıkları oldu o gün için. Güzel bir alışveriş olmuştu aslında. Bir kaç dakikaya karşın bi dolu ders...
Ve pazartesi bloğum için de güzel bir konu... İnşaallah bu dersler kalbimizde atıl vaziyette kalmaz da hayatlarımıza en güzel şekilde akseder. Aksetsin diye yaşanıyor esasen. Hiç bir şey sebepsiz değil ki. Neden o gün o hatunlarla aynı kumaş dükkanına yolum düşmüştü ki ?
Misss haftalar olsun blogcanlarım :) Bugün yepyeni bir haftanın Pazartesisi ;)
Genelde bu tür şeyler oluyor. En ucuzuna gitmesi dediği gibi kumaşı ziyan etmemek için.
YanıtlaSilTeyzecik bunu o gence anlatamadı bi türlü işte :))
SilYaşadıklarımızdan ders çıkartıp,aklımızda kurgulayıp burada paylaşmak çok güzel bir şey... Hayırlı haftalar diler...Selam ve Dua ile...
YanıtlaSilSağolasın Furkan. Güzel haftalar olsun hepimize inşaallah. Selam ve dua benden de:)
SilKumaşa zarar vermekten korkmak.. üf..
YanıtlaSil"Bırak seni başkası övsün.." gibi bir söz vardı.. Teyze boşuna teyze olmamış.. o utanç da o gence yeter, nasibi varsa tabi
Ders olsun
Selamlar
"Teyze boşuna teyze olmamış" Bak bu güzel. Boşuna adam olmak için tüketmiyoruzdur inşaallah şu yılları. Sağolasınız, selamlar benden de.
Silhoş geldin <3
YanıtlaSilAmanın Seyhan hatun uğramış :)) Kalppp ;)
SilHer an hayat dersi, görebilenlere elbette. Emeğine sağlık :))
YanıtlaSilSağoalasın Yıldızcım, gerçekten her dakika ayrı bir dersle irkilmemek zor yaşadıkça. Sevgiler :)
SilOnların dilinden konuşma kısmında ayarı feci şekilde kaçırabiliyorum ben. O sebep genelde mağdur teyze gibi olayım bundan böyle diyorum. Hadi inşaallah ;) Sevgiler müfredcim :)
YanıtlaSilfaydalı gezi olmuuş hihi :)
YanıtlaSilBolca kazançlıydı evet ;))
YanıtlaSilİnş en büyük dersi zoraki aranan o kızçe almıştır :)))
YanıtlaSilYani son andaki yüz ifadesi epey bi ibretlikti diyebilirim hatunun ;))
SilO dükkana yolunuzun düşmesinde vardır bir hikmet..🙂 Dediğiniz gibi,"Hiç bir şey göründüğü gibi değildir.." Güzel bi gezi olmuş..✔😊
YanıtlaSilEvet hayat insana ne zaman nerde kiminle ders vereceğini söylemiyor önceden ;) Teşekkürler :)
Silne kadar kibar bir hanımmış bazen insanın sabrı taşabiliyor ve kibarlıktan vazgeçebiliyor ben zamanla kendimi tutmayı öğrendim ama gerçekten öğrenmek için zaman gerekti insan fevri davrana davrana yaş aldıkça sakin ve kibar davranmayı öğrenebiliyor zamanla..sevgilerimle..hepimize harika bir hafta olsun inşallah...
YanıtlaSilBiliyomusun şu anda çok büyük bi müjde verdin bana sevgili hemşerim :) Ben merak ediyorum kendimle ilgili bu fevri hallerim zamanla geçecek mi diye. Bazen ümitsiz kalıyorum. Ama demekki zamanla daha ağır hale gelebiliyormuşuz. Hadi inşaallah. Çok teşekkürler ;)
SilTam da Sevde'nin Şiirleri sayfasinda eslestigimizi yazayim diye gelmistim. Siradan poatlara bakayim derken bu yazida icim rahatladi. Ben de şu siralar insanlara dayanamiyorum ama ne olursa olsun dogrudan sapmamaliyiz bunu anladim. Gercekten hayatta hicbir sey tesaduf degil. En kisa zamanda size sorulari gondermeye calisacagim. Cevaplarsaniz cok sevinirim. :)
YanıtlaSilİçinin rahatlamasına çok sevindim :) Kesinlikle tesadüf diye bir şey yok tabiki de ;) Ve "ne olursa olsun doğrudan sapmamalıyız".. Güzel demişsin. E hadi gelsin sorular o vakit, merakla bekliyorum ;)) Sonra da ben gönderirim sana :)
YanıtlaSilNerede ne konuşacağını bilmeyen insanla baş etmek gerçekten zor ve insanlar tek bir hareketinizle anında yakıştırmalar yapmaya müsait o yüzden en iyisi nazik bayan gibi sadece kendimizi bilmek :)
YanıtlaSilGüzel bi sonuca bağlamışsın canımcım ;) Sevgiler :)
Sil