29 Eylül 2019 Pazar

Bugünden...

Bugün memleketin Kuşadası sahiline gelmek nasip oldu canlar.  Eşimin bir işi nedeniyle sahili bir miktar yalnız adımlamak da nasip oldu ayrıca. 

Yalnızlık, bir oyun hamuru gibi aslına bakarsanız.  Onu alıp şefkatle davranırsanız eğer mükemmel vakitler oluşturabilirsiniz. Hoyratlığı sevmez  lâkin yalnızlık. Şükürsüz olunursa en karanlık zindan oluverir. Hayatım boyunca yalnızlıklarımı alıp pamuklara sardım. Bunu sevgili yaratanın izniyle yapmaya çalıştım. Sevdim, şefkatle kucakladım tek başınalığı. Ve çoğu zaman tadından yenmezlikte hoş  vakitler inşa ettim kendime şükür. Bazen babamın dağın tepesindeki  taş duvar evinde, bazen de bir Eylül sabahı Kuşadası sahilinde... 

    Denize baktım bugün yine. Uzun uzun....  Ne muhteşem bir evrende nefes alıp verdiğime hükmettim belki bir milyonuncu kez. Deniz ve gökyüzü ikilisi için şükrün zerresini eda edemeyiz zannımca. Ama yine de hep var olsunlar hayatımda duasıyla şükrü ilave edeyim şuracığa. Dursunlar...  :)
 Sardunyalara rastladım bi yerde.  Anne evi, yaz günü, bir bardak soğuk ayran ve sardunyalar... Kelime kelime dizildiler zihnime.
    Sahil de yalnızdı ben gibi.  Kafasını dinliyor gibiydi o da.  Pek rahatsız etmek istemedim. Ama sohbetsiz olmazdı. Yorgun bir yaz geçirmiş. Gülümsedi yine de. Şükrün zirvesinde denizin kızı ne de olsa güzel sahil. Nazlı nazlı konuşuyordu yanında yürürken ama tripsiz bir naz... İçten, samimi...
 Kumların akılları anca başına geliyormuş.  Yüzleri gülüyordu güneşe doğru. Üzerlerinde koca yaz boyu hoplayıp zıplayan bir güruh. Aralara sızan çöpler atıklar... Ohh diyorlardı ohhh.... "Sıra bize geldi!  Sahil ve biz başbaşa kış boyu!  Güneş de gelir katılırsa aramıza bazı bazı... Değmeyin keyfimize! "
   Renkli bir merdivene oturup tanıklık ettim muhteşem döngünün evrensel şölenine... Dilimden dökülen o tek kelam, merdivene gölgesi düşen asırlık çınarın yaprağındaki saniyelik kımıldayış, başörtümü hafiften kımıldatan deniz meltemi... Şükür diyordu o an her şey. Şükür... 

    Hayatı sevin, yalnızlıklarınızı şefkatle kucaklayın, evrenin muhteşem ahengine eşlik edin ve her şeyden daha önemlisi tüm bunları yaparken sahibi unutmayın ve yüreğinizi en sevgiliye teşekkürsüz bırakmayın.

Sevgiler...

22 yorum:

  1. Nefis bir yazı. Fotoğraflarla birlikte ruhumu okşadı Bilgeciğim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ruhların da ayrı bir alemi var. İkimizin de ruhları orda çok yakın birbirine bence ondandır Yıldızcım :)

      Sil
  2. Güzel yazmışsın, keyifle okudum.güzel bir gün için gereken her şey varmış. Sürekli yalnızlığı sevmem , ama gün içinde yalnız kalamazsam çok mutsuz olurum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bir miktar yalnızlık lüks her gün için ama faydalı bir lüks :) Daim olsun ;)

      Sil
  3. Çok güzel bir yazı, altına imza atarım.

    YanıtlaSil
  4. Şükür kelimesi biri hatırlatınca aklımıza geliyor ancak.
    Oysa kısacık yazıda 5 ten fazla geçmiş

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seviyorum bu kelimeyi :) Günlük hayatta daha fazla dilimizde olmalı. Bol enerji depoladığını da düşünüyorum.

      Sil
  5. Gerçek dostu bulan insan yalnız kalır mı hiç :))

    YanıtlaSil
  6. ne güzel anlatım...
    ben de şunu ilave edeyim; yalnızlığın tadını tatmayan eksik gider bu dünyadan... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ruşyana cım her zamanki gibi yorumun yazımın tamamlayacısı olmuş yine. Sevgiler :)

      Sil
  7. kuşadası soğucak ta tepeden denizi görerek yemek yiyin veya kahvaltı edin ya. adanın en güzel köşesii :) yalnızlık en güzel şey :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Soğucak bölgesini bilmiyordum deepcim. Ama aklımda olsun, gelip gitmemiz çok oluyor Kuşadasına. Sağolasın;)

      Sil
  8. Kelimeleri nasılda zerafetle kullanmıssınız kimi zaman keyifle kimi zaman buruk okudum. Takipcinizim artık...Kusadası ise üc yıldır tatil mekanım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler, güzel yer Kuşadası :) Beklerim her daim;)

      Sil
  9. Blogunuz akıcı ve keyifli bilgiler barındırıyor.Takip ettim sizi de beklerim https://dizifilmkitaptavsiye.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  10. Yalnızlık bana çok zor geliyor hep kalabalıkların içindeydim simdi bir boşluk ama yazılarınızı okurken fark ediyorum aslında hic yalnız değiliz bize bizden yakın Allah a hamd olsun yazınızı okumami sağladı yine

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet aslında hiç yalnız değiliz. En başta yaratanımız. Sonra yetmiş bin melek... Her daim bir ordu gibiyiz esasen. Sevgiler canım :)

      Sil

Düşüncelerini yazabilirsin...