Yaşadığım öyküler

   Beni onunla gören etrafımdaki herkes "Onunla arkadaşlığını gözden geçir" diyordu. Sürekli onu etrafa savunmak zorunda kalıyordum :  "Bakın o aslında çok iyi biri, bakmayın frapan giyimine havalı duruşuna...Bana çok iyiliği dokundu zor zamanlarımda. Hep yanımdaydı. Özünde iyi biri o... "Burun kıvırıp geçiyordu insanlar. Bir süre sonra onları inandırmaya çalışmaktan da vazgeçtim. Ama ben hep onun çok iyi bir dost olduğuna inanmaya devam ettim. Neden ? Kafamdaki matematik hep şuydu: Çünkü bana çok iyiliği dokunmuştu. Ona yüz çevirmek vefasızlık olurdu.Vefasızlık kitabımda yazmazdı. 

   Neydi bu iyilikler ?  Hayatımın bir döneminde yalnız kalmıştım. Ama apansız birden bire gelen bir yalnızlık... Hazırlıksız yakalandığım bir dönemdi sanki. Bu aşamada bir kaç kez Onun yaşadığı şehirde işlerim olmuştu. Israrla beni evine davet ediyor evinde ağırlamak istediğini söylüyordu. Çocuklarının eğitimiyle ilgili, kendi günlük yaşantısıyla ilgili bana akıllar danışıyor, ısrarla kendisini yönlendirmemi istiyordu. Antidepresan hapları kullanıyordu. İyi değildi. Anlattığına göre hayatı boyunca hiç iyi olmamıştı. Fevriydi.Anlattığına göre bir tek benim yanımda sakinleşiyordu. Onun o halini görmek beni hem üzüyor, hem kendi adıma tedirgin ediyor hem yine de kendimi ondan uzaklaştırma fikrinden öte ona daha da yaklaştırıyordu. 
   Gel zaman git zaman, onunla konuşmak, birine faydalı olduğumu hissetmek bana da iyi gelmeye başlamıştı. Artık aradığında direk açıyordum telefonu. Davet ettiğinde kabul ediyordum. Bulunduğu şehre gittiğimde, başka bir akrabamın da orada bulunmasına rağmen aşırı ısrarları nedeniyle onun evinde  kalmayı tercih ediyordum. Sabahlara kadar sohbet ettiğimiz vakitler oluyordu. Sürekli tekrar ettiği bir şey vardı : "Senden çok güç alıyorum Bilge ! Bana çok iyi geliyorsun...Bana ilaç gibi geliyorsun."
   Ohh diyordum içimden ben de.  "Ne güzel işte, birilerine faydalıyım şu hayatta. Hem tüm sırlarımı emanet edebileceğim bir kardeşim de oldu aynı zamanda.Biraz farklı biri ama olsun. Hasta ya o. Ben iyi geliyorum ya ona. Yok yok kardeşiz biz. Kimsecikler anlayamaz bizim kardeşliğimizi. Niye açıklamaya çalışmalı ki... " 
   Bir süre sonra şartlar değişmişti. Ben evlenip İzmir'e taşınmıştım. O ticarete soyunup bi işlere kalkışmıştı. Her zamankinden daha gergindi. Artık antidepresanların da pek işe yaramadığından bahsediyordu. Ona çizdiğim rotalara da aldırmıyordu sanki pek. Para hırsı içini kaplamış gibiydi. Yanıma gelip gitmeye başladı. Sohbetler ediyorduk yine. Ama onda hep bir huzursuzluk hali...Söylediklerimi dinlemek istemiyordu eskisi gibi sanki.Diğer yandan ben artık evliydim eskisi gibi sadece onun isteklerine göre gezip tozamıyorduk, belki ondan. Belki başka bir şeyler... Gelip gitmelerinde gergin olduğunu hep hissedebiliyordum. 
   Derken... Bir gün ipler koptu. Ufak bir mesele yüzünden tartıştık. Alttan alamadım. Ama ne kadar tartışsak da seviye düşmez sanıyordum. Kardeştik ya biz(!) Tartışma büyüdü. İçimden ah olmayaydı derken o sayıp dökmeye başlamıştı bile. Neyi mi ? Geçmişte beni evinde ağırlayışını. Bana vakit ayırışını falan filan. Ohoo dedim kendime. "Tebrikler Bilge ! Afferin kızımm !" Oysa o davetlerin hepsi, onun aşırı ısrarı ile icabet edilmiş davetlerdi. Hırsla talep eden hep kendisi olmuştu. O saymaya başlayınca anladım: ayrılıyorduk... 
   O günün ardından büyük puntolarla yazdım zihnime :  Dostluk,(kardeşlik), yarenlik, hakiki birliktelik... Bunlar sadece Mevla ile (gerekli şartlar oluşunca) kurulabilen bağlar. İnsanoğlu böylesi erdemler için fazlaca toy ve güçsüz.Yani geneli bu.İstisnayı yakalamış yılları devirmişler de vardır elbet. Onlar konu dışı.  O sebep pek de  ümit bağlamamak lazım insanlara. "Bana ilaç gibi geliyorsun ne olur yanımda kal !" diye yalvaranlara
bile...   
Son paragraf, günden geriye kalan hap mahiyetinde bir bilgi olur inşaallah her okuyana. "Yaşadığım  öyküler" kategorisine bir yenisini daha eklemiş olduk böylece canlar. Devamı gelir. Çok var. Denizde kum bizde yaşanmışlık ! ;) 
Bu arada fotoğraftaki minnakları ben çekmiştim ama nerede olduğunu hatırlayamadım :) 
Sevgiler herkeslerime :)